Spotkanie DKK, które odbyło się po wakacyjnej przerwie 7 września 2023r. w Bibli(o)grodzie tym razem pod lupę wzięło książkę Angeliki Kuźniak pt.” Boznańska. Non finito.”.
Olga Boznańska, to wybitna malarka epoki. Obywatelka świata. Ekscentryczka. Kobieta żyjąca sztuką, pragnieniem tworzenia, trochę oderwana od realnych problemów, zamknięta w świecie, który sama stworzyła. Pracownia, obrazy, rzeczy i zwyczaje, do których była przywiązana. Uparta i naiwna. W książce można znaleźć dużo naszkicowanych portretów Boznańskiej, ale one wciąż bardziej pokazują raczej to, jak ją postrzegano, a nie to, jaka była naprawdę. Jej portrety intrygowały, niepokoiły, obnażały duszę malowanej osoby. Nie uznawała banalnego piękna. O jej wrażliwości mówią namalowane prace, w których jak mało kto potrafiła uchwycić charakter, emocje, chwilę.
Klubowiczki z pasją opowiadały o fragmentach z jej życia, o tym, że studiowała za granicą, tam też tworzyła przez większość czasu. Do kraju tęskniła, ale tu nie doceniano jej tak bardzo, trudniej by było żyć i utrzymywać się z malowania. Jak chodziła po Paryżu w sukni giupiurowej z trenem pełnym falban i i plis, a za nią wzbijał się tuman kurzu. Nie zabrakło również wzmianki o jej samotności, która mimo wszystko nie przekreśliła jej jako kobiety i artystki niezależnej. Pewnie też dzięki temu jej obrazy są tak spokojne, nostalgiczne, piękne i jakże prawdziwe.
“Boznańska. Non finito.” to próba uchwycenia osobowości artystki przez opisanie jej zmagań z codziennością. Nie tyle nagrody i sukcesy są tu najważniejsze, ale jakieś emocje, chwile nadziei i kryzysów, radości i smutków, pasji tworzenia i niełatwych relacji z ludźmi. O jej samotności i trudnościach w relacjach mówią listy, notatki, osoby, które chciały się zbliżyć. W tym wszystkim wciąż pozostaje jednak sporo niedomówień, raczej przypuszczeń niż pewników. Kuźniak kreśli portret kobiety nietuzinkowej, nierozumianej, nie ukrywa jej dziwactw, pisze o niej ciepło, ale i chwilami żartobliwie. Zaciekawia, nie wypełniając tego obrazu do ostatniej kreski.
“Dofinansowano ze środków Instytutu Książki pochodzących z dotacji celowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego”
