Dwie siostry, dojrzałe kobiety, stoją przed problemem pogodzenia się ze śmiercią matki i zapewnienia opieki choremu ojcu. Nie jest to łatwe, gdyż ich wzajemne relacje są trudne, dość specyficzne. Marta – starsza, to aktorka samotnie wychowująca dorosłą już córkę, poukładana i zorganizowana. Ulubienica ojca. Kasia – nauczycielka, niepracujący mąż i syn nastolatek. Żywiołowa, jej lekarstwem na problemy jest alkohol. Obie są sfrustrowane, nieszczęśliwe, osamotnione, czują do siebie jedynie niechęć. Wisi między nimi masa niewyjaśnionych pretensji i złości. Po śmierci matki czują paniczny strach przed przyszłością. Zaczyna się nowy rozdział w ich życiu. Trzeba jakoś umeblować tę codzienność, zaleczyć rany i żyć. Trzeba się nauczyć funkcjonować bez wizyt w szpitalu. Trzeba się koncentrować na ojcu, żeby było mu jak najlepiej, żeby osłodzić mu ten czas, nie wiadomo jak długi. Muszą być z nim jak najwięcej; nadrobić stracone lata. Rozmawiać, podróżować, uszczęśliwić, jak tylko się da. Czy możliwe jest , aby choroba ojca zbliżyła siostry do siebie? Każda z nich dodatkowo ma własne intymne, kobiece przeżycia. Książka, mimo, że porusza tak smutne i poważna problemy, to zawiera bardzo dużo dowcipnych scenek…. Na podstawie książki powstał film w reżyserii Kingi Dębskiej zdobywając liczne nagrody na Festiwalu Filmowym w Gdyni. Jak mówi autorka i reżyserka: “Moim marzeniem jest takie skonstruowanie historii, żeby odbiorca na zmianę śmiał się i płakał, ale żeby odłożył książkę lub wyszedł z kina zbudowany, a nie podłamany”.
