Ostatnie przed wakacjami spotkanie w naszym DKK , które odbyło się we wtorek, 2 czerwca miało posmak słodkich, świeżych truskawek, a tematyka, której dotyczyło, to trudne losy rodziny niemieckich emigrantów uciekających przed nazistowskimi Niemcami do Stanów Zjednoczonych w 1936 r.
Problematykę tę podjęła amerykańska pisarka Joyce Carol Oates w swojej książce „Córka grabarza”. Z uwagi na to, iż Polacy również przeżywali swoje wielkie fale emigracji, co często łączyło się z trudnościami przystosowania się do nowego życia oraz obawą przed odrzuceniem, panie wymieniały swoje poglądy bardzo żywiołowo i jednogłośnie przyznały, że książka wciąga bez reszty i warto poświęcić jej swój czas. Panie przyznały, że wiele jest osób o których nie wiemy nic, a których historie życia niejednokrotnie mogłyby znaleźć swoje miejsce na kartach powieści. Jak się okazało, dla bohaterów powieści Oates ucieczka do USA nie miała nic wspólnego z „american dream” i nie dała im szansy na normalne życie: rodzina Schwartów przybyła do małego miasteczka w stanie Nowy Jork, gdzie ojciec rodziny – były nauczyciel, pracuje jako grabarz, a cała rodzina zamieszkuje mały przycmentarny domek. Woda z przycmentarnej studni będzie ich odtąd podtruwać, a wilgoć w domu będzie sprawiać, że wszyscy nie będą czuć się najlepiej. Tymczasowa sytuacja okazuje się sytuacją ostateczną. Mała Rebeka zostaje już na zawsze „córką grabarza”. I, jak się okazuje, będzie to skaza na całe jej późniejsze życie. Choć ojciec będzie twierdził: “urodziłaś się tutaj, więc nic ci nie zrobią”.
Joyce Carol Oates – powieściopisarka, dramaturg, poetka i eseistka. Jest profesorem Princeton University i członkiem American Academy of Arts and Letters. Polski czytelnik zna m.in. jej powieści wydane przez REBIS: Zabiorę cię tam, Czarna topiel, Blondynka,Wodospad i Mama odeszła. Książki Oates wielokrotnie nominowano do National Book Award, Nagrody Pulitzera i PEN/Faulkner Award. Od wielu lat pisarka jest uważana za jedną z czołowych kandydatek do literackiej Nagrody Nobla.
