Hania Fourot-Raczak, francuska pisarka i malarka polskiego pochodzenia będzie gościem naszej biblioteki. To wielkie dla nas wyróżnienie!
Pani Hania jest autorką dwujęzycznej książki o polskiej emigracji we Francji od 1919 do 1947 roku – Pour du pain! Za chlebem!
Spotkanie autorskie promujące tę książkę odbędzie się w czytelni 20 czerwca o godz. 17.00.
Po spotkaniu będzie można nabyć książkę autorki opatrzoną autografem.
Autorce towarzyszyć będzie tłumaczka Sabina Cempiel-Dziezuk.
Hania Fourot-Raczak
Malarka i pisarka, mieszkająca na południowym zachodzie Francji. Na obchody Stulecia Emigracji we Francji, podobnie jak i w Polsce, zaangażowała się w wiele wydarzeń upamiętniających Polaków przybyłych do Francji w latach 20. XX wieku. Jej dziadek, Walenty Raczak, wyjechał ze Straszydle pod Rzeszowem do pracy w Pas-de -Calais i od 1923 roku na północ Francji. W 1929 roku dołączyła do niego wraz z dziećmi babcia autorki, Zofia Raczak-Kopiec. Autorce szczególnie zależy na przekazywaniu pamięci Polonii, zwłaszcza młodszym pokoleniom. Napisała kilka książek z kolekcji Polonia w wydawnictwie Nord Avril: “Zofia, korzenie i przeznaczenie” oraz serię książek dla młodzieży polskiego pochodzenia “Les trois-ski”. (Trzy-ski)
PRZEDMOWA
Chodzi tutaj o zbiór, do którego trzeba było… nazbierać. Odnaleźć inny etap dziejów, powrócić w inny bieg zdarzeń, zebrać, aby móc przebrać i wybrać… przede wszystkim jednak uniknąć strat, lub rozproszenia tego, co zasiało życie. Chodzi o żniwo: pamięci, wspomnień, emocji, jeszcze nie aż tak bardzo pożółkłych fotografii, po prostu czarno-białych. Cel nie był łatwy: opowiedzieć o intymności drugiego człowieka. Tak wielu rzeczy to dotyczy, szczególnych barw, promiennych uśmiechów i radości, choć także i smutków, wyłącznie szeptanych tragedii, brzemienia dźwiganego wspólnie po raz pierwszy, odkrytych westchnień…. Same niedopowiedzenia, wyciszenia uległe tutaj sile sugestii, nalegań! Niestrudzona i ambitna jest praca Zbieraczki potrafiącej odnaleźć się w tych schematach życia i przypieczętować świadectwo w kluczowym momencie. Bez zbytniego rozwodzenia się, ale i umniejszania, wciąż mając na uwadze ludzki wymiar, mężczyzny i kobiety. Z poszanowaniem.. Kolej na czytelnika, samego przed 27 portretami, na spotkaniu z niewidzialnymi losami ludzkości. Penetrującego ukradkiem w tok historii urywków Historii, zaskoczonego zwierzeniami, ujętego zwięzłością żywej wymiany, ulegającego doświadczanym emocjom. Paweł, Rozalia lub Marta, Weronika, Helcia albo Stanis to zwykli ludzie a jednocześnie wyjątki. Tak, wyjątkowe istoty w konfrontacji z czymś niezwykłym: przerażającym doświadczeniem emigracji, Rozstania. Bohaterscy w pragnieniu zachowania godności pomimo wyzwań i trudnych uwarunkowań bezkompromisowych czasów. Można porównać to podążanie za czułym wątkiem wielopłaszczyznowych aspektów życia, za powierzonym ciągiem powściągliwych wypowiedzi, do natychmiastowego przejścia z gaju na pole minowe, od dźwięków harmonii do trudu orki, ze ślubnego kobierca do obory, mszy polowych, z Houdain, z Barlina, z Vicq lub gdziekolwiek indziej… Paradoksalnie to silne wrażenie rozproszenia pozwala, w pełni tego słowa znaczeniu, doświadczyć namacalnie tej o jakże wielopłaszczyznowej i złożonej egzystencji jaką była emigracja. Te istoty pochodzące z bardzo różnych środowisk, z definitywnie odległej Polski, zbudowały kolejną ojczyznę: Polonię, tworzoną od podstaw tutaj we Francji od lat 20. Słowo należy do nich, ich słowo odzyskane. Christian Nowicki Christian Nowicki : Nauczyciel literatury i komunikacji , dyrektor centrum szkolnictwa wyższego Baudimont w Arras. Od 30 lat kolaborant w tygodniku regionalnym „Przyszłość Artois” gdzie rozwinął rubrykę „Nowa Polska” poświęconą aktualnościom i historii Polonii na północy Francji.
Blog Hani Fourot-Raczak: https://haniawork.blogspot.com/
