W piątek, 18 września o godz. 18.00 zapraszamy na prezentację książki Teresy Tomsi – “Z szarego notatnika”. Spotkanie odbędzie się z cyklu: Twórca i jego dzieło.
Proza Teresy Tomsi Z szarego notatnika (WBPiCAK Poznań 2015) wnosi doświadczenie różnych miejsc, które dla bohaterów opowieści stają się domem stałym lub tymczasowym, rzeczywistym albo wyobrażonym, upragnionym i utraconym. W centrum opisu pojawiają się miejsca akceptowane jak rzeźbiarska pracownia czy pokój stypendysty w stuttgarckim Domu Pisarza oraz egzystencje niechciane: lepianka w sowieckim kołchozie i poniemiecka posesja dla przesiedleńców na Pomorzu. Połączone w metaforyczny sposób wspomnienia z wypraw do Paryża i Bremy z obecnym życiem autorki w Poznaniu zachęcają czytelnika do rozważań o miejscu kobiety w polskiej i emigracyjnej społeczności, a także związanym z nim poczuciem wartości i przynależności. W narracji przeplatają się formy podróżnego dziennika, felietonu literackiego i reportażu z historią w tle. Jedną z opowieści są losy czterech Sybiraczek z Nowego Tomyśla: Joanny Natkiewicz, Ireny Tomiak-Wesołej, Stefanii Chorążyczewskiej i Longiny Eckert.
Fragmenty:
Żyć – to znaczy rozmawiać z umarłymi, to pytać o ich losy, wybory, racje z oddali lat i wieków, to słuchać ich rad, rozterek, nadziei i błogosławieństw. Żyć – to znaczy pamiętać. Żyć to być – po stokroć być – w swym czasie!
Irena, Longina, Stefania, Joanna pochylają srebrzyste głowy i zamyślają się nad swoim wspólnym losem. Jest w ich spojrzeniu na świat wiele różnic, ale i sporo podobieństw, więcej chyba znajdują wspólnego niż odmiennego w opowiedzianych przez siebie historiach z życia wziętych. Cztery Chryzantemy z Nowego Tomyśla obmyślają naprawę świata: Jeśli powiemy prawdę o sobie i ktoś się przekona, że warto opowiedzieć swoją trudną drogę życia, to już będzie lepiej, prawdziwiej. Im mniej zafałszowania, tym więcej wspólnego dobra. Ich prawdziwie wolne wybory polskich dróg to bezkonkurencyjne zwycięstwo nad sobą.
TERESA TOMSIA – poetka, krytyk literacki. Urodziła się w Wołowie na Dolnym Śląsku w 1951 roku w rodzinie Kresowian, którzy powrócili z zsyłki na Sybir. Młodość spędziła na Pomorzu w Świdwinie, od 1981 r. mieszka w Poznaniu (absolwentka polonistyki UAM), gdzie realizuje projekty literacko-edukacyjne. Publikowała w „Arkuszu”, paryskiej „Kulturze”, „Tyglu Kultury”, polonijnym internetowym „Recogito”, antologii „Poznań Poetów” (1989-2010), obecnie w „Toposie”. Stypendystka landu Badenii-Wirtembergii w Domu Pisarza w Stuttgarcie (1997), uhonorowana brązową Glorią Artis (2007) i nagrodą Marszałka Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie kultury (2010). Ostatnio ukazały się jej książki poetyckie Co było, co jest (Wydawnictwo Biblioteka Telgte 2013; tomik nominowany do Nagrody im. Ks. J. Twardowskiego), Gdyby to było proste (Biblioteka “Toposu” 2015) oraz szkice, portrety, spotkania Rzeczywiste i wyobrażone (Oficyna Wydawnicza Łośgraf 2013). Omówienie twórczości autorki znajduje się w zbiorowym opracowaniu Wielkopolski alfabet pisarek (WBPiCAK 2012) i w Poznańskim przewodniku literackim (Media Rodzina 2013).
