We wtorek, 26 kwietnia podczas spotkania Nowotomyskiego Piętra Wyrazów Literackich miała miejsce prezentacja tomiku wierszy Katarzyny Kutzmann – Solarek „Wybudzenia”.
To już trzeci tomik poezji z cyklu, wydany nakładem naszej biblioteki.
Na spotkaniu obecni byli: Zastępca Burmistrza Zbąszyniu Marek Orzechowski, Joanna Dąbrowska – składacz tomiku, przedstawiciel Telek Sp. z o.o., bliscy i przyjaciele pani Katarzyny, a także miłośnicy poetyckiej sztuki i poeci skupieni wokół Nowotomyskiego Piętra Wyrazów Literackich.
Tradycyjnie, wieczór ten był idealną okazją do tego, aby wsłuchać się w przekaz autorki, wymienić się słowem, nabyć tomik wierszy i otrzymać stosowną dedykację. Klimatu dopełnił występ aktorów Teatru S: Karoliny Krupki, Marty Nowotnik, Patryka Misiewicza i Ireneusza Solarka.
Współtwórcami tomiku wierszy są: literaturoznawcy, którzy opatrzyli książkę notą krytyczną: Andrzej Haegenbarth i Eugeniusz Kurzawa, autorzy zdjęć: Dariusz Mikołajczak i Dorota Kolesińska, Joanna Dąbrowska zajmująca się składem komputerowym i projektantka okładki Sylwia Kupiec.
Sponsorami książki są: Starosta Nowotomyski – Ireneusz Kozecki, Burmistrz Zbąszynia – Tomasz Kurasiński, Bogdan Górny – prezes Nowotomyskiego Towarzystwa Kulturalnego, Grzegorz Wójcik WIKOMA Zbąszyń, Izabela Gmiąt BALDA Zbąszyń oraz Telek Sp. z o.o.
Obsługę techniczną wieczoru zapewnił Daniel Adamczak.
Katarzyna Kutzmann-Solarek od 1997 roku systematycznie zapisuje swoje sny. W 2012 roku, żeby zintensyfikować nocne wizje, zaczęła wkładać pod poduszkę lapis lazuli. Szybko z tego zrezygnowała, ponieważ nie mogła znieść dręczących ją koszmarów. W następstwie tego dokonała rytualnego oczyszczania swojej sypialni i całego domu. Od kilku miesięcy używa ametystów i miewa piękne, kolorowe – i być może prorocze – sny. A oprócz tego jest poetką, aktorką, realizatorką artystycznych instalacji, gospodynią domową, ogrodniczką, matką, przyjaciółką, żoną, córką, siostrą, wędrowniczką. Osobą przynoszącą ukojenie tym, którzy tego chcą … Pracuje nad tym, by świat i siebie odbierać w sposób jeszcze bardziej radosny i prostolinijny.
Oto co o jej poezji mówi Andrzej Haegenbarth:
„Poetyckie „ja” utworów Kutzmann-Solarek wyraża radość istnienia, w którym mieści się zachwyt, ale również smutek. Godzi przeciwieństwa – umysł z odczuwaniem sensorycznym; czuje łączność z tym, co żyje i z tym, „co zdaje się być martwe”. Ma poczucie jedności nie tylko z Ziemią, ale i Kosmosem. Bohaterka tej poezji czuje się bowiem dzieckiem wszechświata. „Wybudzenia” to pochwała śnienia i codziennego bycia w świecie, zachwytu nad tym, co niby zwyczajne, a jakby odświętne.Własne, jednostkowe przeżycia autorka wynosi, w pięknej poetyckiej formie, do rangi dzieła sztuki i uniwersalnej filozoficznej refleksji”.
Fot. Mateusz Basiński oraz MiPBP w N.Tomyślu.
