Urok nowotomyskiej wikliny nie boi się nawet dużych odległości

29.08.2011

Urok nowotomyskiej wikliny nie boi się nawet dużych odległości

26 sierpnia, w naszej bibliotece odbyło się uroczyste ogłoszenie wyników i wręczenie nagród V Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego O WIKLINOWY LAUR, którego organizatorami już od pięciu lat są: Nowotomyskie Towarzystwo Kulturalne i Komitet Organizacyjny Jarmarku Chmielo-Wikliniarskiego w Nowym Tomyślu.
Jury konkursowe w składzie: Lucyna Kończal-Gnap – przewodnicząca, Renata Śmiertelna – członek jury i Teresa Tomsia – członek jury, po zapoznaniu się z 35. utworami lirycznymi i 5. fragmentami prozy, nadesłanymi przez 17. uczestników konkursu z całej Polski, postanowiło przyznać w kategorii dorosłych: I miejsce Annie Wawrzyniak (Godło: Chochlik) z Krakowa (wiersze: Święta, Modlitwa do świętej od koszyków, Mój anioł) za głębię poetyckiego przekazu, zręczne posługiwanie się poetyką stylizacji i oryginalne ujęcie motywów chmielu i wikliny
II miejsce Paulinie Wawrzyniak (Godło: Fafsz) z Poznania (wiersze: Sny, Anachronizmy. Wyznanie wiary, Pornograficznie) za refleksyjność przekazu wzbogaconą umiejętnie wprowadzonymi biblijnymi odniesieniami oraz swobodne żonglowanie frazeologizmem i poetyckim słowem
III miejsce ex aequo Bogdanowi Nowickiemu (Godło: Storge) z Świętoch (wiersze: wiklinowa rapsodia, wiklina, sen o chmielu) za bardzo indywidualną poetykę przekazu, malarskość obrazowania i sugestywność zastosowanej metaforyki oraz Mirosławie Wawrzyniak (Godło: Bezsenna) z Grodziska Wlkp. (wiersze: Boska pomyłka, Wiklinowe panny, Czarcie sprawki) za bezpretensjonalność i mądrość przekazu, konsekwencję w prowadzeniu motywów wiodących i urokliwą śpiewność wiersza. Wyróżnienia otrzymali: Anna Piliszewska (Godło: Lawina)z Wieliczki za wiersz: Wiklinowe anioły, Andrzej Ziobrowski (Godło: Wiklinowe królestwo) z Nowej Huty za cykl wierszy z motywem wikliny: wiklinowe gaje, wiklinowe królestwo, lira smutna; Agnieszka Kwit (Godło: Zachód słońca) z Krakowa za wiersze: ***, Wzrastanie, Wiatr i Joanna Pucis (Godło: Użytek ekologiczny) z Warszawy za wiersz: bez tytułu.
W kategorii młodzieży nagród i wyróżnień postanowiono nie przyznawać. Jury zachęca jednak młodych twórców do podejmowania dalszych prób literackich i doskonalenia własnego poetyckiego warsztatu.
Nagrody finansowe dla laureatów konkursu ufundowali: Nowotomyskie Towarzystwo Kulturalne i Komitet Organizacyjny Jarmarku Chmielo-Wikliniarskiego, natomiast atrakcyjne nagrody rzeczowe w postaci wiklinowej sofy i koszyków Ogólnopolskie Stowarzyszenie Plecionkarzy i Wikliniarzy Polskich oraz Wydział Rozwoju i Promocji Urzędu Miejskiego i Wydział Edukacji i Rozwoju Starostwa Powiatowego.
Godne podziwu jest to, że panie Wawrzyniak (mama wraz z córkami) to laureatki niejednej już edycji Wiklinowego Lauru, zachwycające natomiast to, że wszystkie trzy uzdolnione są w tej samej, literackiej dziedzinie. Emanują niesamowicie giętkim i sprawnym piórem, ciekawym oglądem świata, a przede wszystkim umiejętnością wyplatania niezwykłe pięknych wiklinowych słów. Organizatorzy serdecznie gratulują mamie oraz córkom, które niewątpliwie po niej odziedziczyły to pisarskie zamiłowanie.

SYLWETKI LAUREATÓW

Anna Wawrzyniak
Do napisania swojego biogramu przymierzała się kilkanaście razy. Bez większych skutków, niestety. Bo i o czym miałaby właściwie pisać? Czy o tym, że urodziła się w pierwszy dzień jesieni 1984 roku w Poznaniu? Czy może o tym, że po 20 latach zamieszkiwania po sąsiedzku w stosunku do Nowego Tomyśla, w Grodzisku Wielkopolskim, z tytułem technika ekonomisty postanowiła ruszyć na podbój świata i wylądowała w Krakowie? A może o tym, że w owym magicznym mieście znalazła to, co kocha najbardziej, czyli… książki? Polonistka, edytorka pracująca w jednym z krakowskich wydawnictw, wielbicielka zapomnianych zaułków, starych książek i świeżych ciast, które nierzadko sama piecze. Podróżniczka po krainie słowa, wciąż powraca w ukochane wielkopolskie rejony – jeśli nie ciałem, to duchem i… długopisem, którym pospiesznie notuje zawsze pierwowzory swoich tekstów, nim powierzy je bezdusznej klawiaturze. No i Wiedźma – jak nazywają ją najbliżsi. Cóż tu kryć – mają rację. 😉 Jak widać, urok nowotomyskiej wikliny nie boi się nawet dużych odległości. 🙂 Dziękuję raz jeszcze za nagrodzenie moich tekstów – to dla mnie motywacja, by pisać cały czas. Jest mi tym milej, że dowiedziałam się od mamy i siostry, iż także one zostały przez Jury nagrodzone.

Paulina Wawrzyniak
Pełna werwy dwudziestolatka, która żadnej pracy się nie boi i która ponad wszystko lubi wyzwania. Podróżująca wyobraźnią po całym świecie, także w swoim krótkim, acz intensywnym życiu widziała już niejedno. Po 4 latach nauki w technikum informatycznym i roku studiów karierę w branży IT postanowiła zamienić na zarządzanie – choć czym będzie zarządzać, nie ma jeszcze zielonego pojęcia. Na razie więc – rządzi słowami. Jest strasznym śpiochem, który mimo to potrafi jednak zerwać się w środku nocy tylko po to, aby zanotować zrodzoną w głowie myśl czy zbitek słów (powstał z tego już niejeden wiersz). Ciągle szuka swojej drogi w życiu. Uparta do granic możliwości, dla rzeczy i ludzi, których kocha – zrobi wszystko.

Mirosława Wawrzyniak
Zapracowana matka dwóch dorosłych (co nie znaczy – dojrzałych 😉 ) córek, z zapałem zajmująca się domem, ogrodem, rodziną, a w przerwach między tymi jakże absorbującymi zajęciami – pisząca rozmaite teksty „do szuflady”. Jakby tego było mało – zapalona rowerzystka, która z wysokości rowerowego siodełka ogląda świat, usiłując zrozumieć rządzące nim mechanizmy… Co lubi? Najbardziej chyba te rzadkie chwile odpoczynku, kiedy może choć na moment zapomnieć o Bożym świecie i licznych obowiązkach. No, i wyzwania – od kulinarnych, przez kolarskie, aż po te poetyckie…

Bogdan Nowicki
Historyk literatury polskiej, krytyk literacki, eseista, poeta. Urodził się 9 IV 1963 roku w Rudzie Śląskiej 11 w rodzinie robotniczej jako syn Henryka ( ojciec górnik) i Jadwigi z d. Frystackiej. Ukończył szkołę podstawową w Rudzie Śl. 11( 1970-78) , następnie Liceum Ogólnokształcące im. Gustawa Morcinka w Rudzie Śl. 10. W latach 1989- 1992 studiował polonistykę w Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Edukacji Narodowej w Krakowie ( zaocznie; w tym czasie pracował jako nauczyciel języka polskiego w szkole podstawowej w Świętochłowicach) , naukę kontynuował w Uniwersytecie Śląskim ( 1993- 1996) . 19 czerwca 1996 uzyskał tytuł magistra na podstawie pracy pt. „ Natura naturans a formy symboliczne w poezji Emila Zegadłowicza” , pisanej pod kierunkiem prof. Włodzimierza Wójcika. W latach 1997- 2001 podjął studia doktoranckie jako stypendysta, tytuł rozprawy doktorskiej „Człowiek i natura w poezji Emila Zegadłowicza, promotor prof. Włodzimierz Wójcik. Głównym polem jego zainteresowań naukowych jest problem natury i łączące się z nim odniesienia egzystencjalno-filozoficzne w twórczości autorów współczesnych ( ze szczególnym uwzględnieniem dwudziestolecia międzywojennego ), a także sytuacja człowieka w tzw. epoce postmodernistycznej, której opis rekonstruuje na materiale poezji współczesnej. Autor prac historycznoliterackich, szkiców krytycznoliterackich, artykułów i recenzji, uczestnik konferencji naukowych.

Zwycięski wiersz Anny Wawrzyniak: Modlitwa do świętej od koszyków
Święta Pleciugo
Patronko wikliny
Ugnij się
Nade mną

Daj giętkość języka
I nieugiętość karku

Nogi smukłe i mocne
Jak wiklinowe witki

Mięśnie splecione
Siłę by przenieść
Ciężar niespełnionych marzeń

Święta Pleciugo
Wpleć mnie łagodnie
W harmonię świata

Znajdź miejsce
I odpowiednią porę
Na mnie
Na miłość
Na odpoczynek
Po znoju

I dopleć
Szczęśliwe zakończenie
Każdemu splotowi
Okoliczności

Święta Pleciugo
O dłoniach twardych
Zdrewniałych

Ugnij
Ulituj się
Nade mną

powrót do aktualności

Godziny otwarcia

Szybki kontakt z biblioteką

Newsletter