Miesiąc: październik 2014

W czwartek, 30 października w ramach cyklu: W kulturowym kręgu zaprosiliśmy do naszego DKF-u na projekcję znakomitego filmu dokumentalnego Małgorzaty Szumowskiej pt. A czego tu się bać? z 2006 roku.
W filmie mieszkańcy jednej z mazurskich wiosek opowiadają o rytuałach, zwyczajach i wierzeniach dotyczących śmierci. Zwyczajnie, jak o innych sprawach, a jednocześnie szczerze, ze swadą i humorem. Oni śmierć oswoili, nie boją się jej, bo czego tu się bać? – dziwią się bohaterowie. Ludziom w miastach brakuje czasu, by myśleć o śmierci, a właściwie wypierają ją ze swoich głów, bo nie jest to temat modny w dzisiejszych szybkich, nastawionych na karierę i rozrywkę czasach.
Małgorzata Szumowska postanowiła stawić czoła śmierci. Do swojego projektu zaprosiła mieszkańców pewnej wsi, którzy otwarcie i bez obaw mówią o mistycznej chwili, gdy dusza opuszcza ciało. Ich opowieści przypominają baśnie i ludowe legendy o duchach, które jak się okazuje, wciąż funkcjonują w wiejskiej tradycji.
Bohaterowie filmu nie ulegając współczesnej manierze unikania śmierci, opowiadają historie o martwych ciałach ich przodków i znajomych. Każda z tych postaci w czasie swojego życia uczestniczyła w rytuale odchodzenia: siedziała przy łóżku umierającej, myła jej ciało, modliła się za jej duszę, podczas gdy zmarła leżała na stole w pokoju gościnnym. Dla tych ludzi śmierć jest naturalnym elementem życia, nie boją się zimnych ciał, nie uciekają od konających ludzi. Wręcz przeciwnie, opowiadają o tym bez smutku, podając przykłady zwyczajów, które należy dopełnić dla zmarłego.
Opowiadają, że trzeba pilnować, by zamykać zmarłemu oczy, bo gdy się tego nie zrobi, to „na kogo spojrzy, ten umrze”. Zaprzeczają, jakoby były to przesądy, twierdzą, że byli naocznymi świadkami takich sytuacji. A przy umierającym trzeba się modlić. Nie można krzyczeć i okazywać gwałtownych emocji, by mu nie przerwać konania, bo wtedy będzie cierpiał znacznie dłużej. Jedna z bohaterek opowiada o znajomej, której ciało po śmierci zesztywniało zdeformowane, co uniemożliwiało jej ubranie i włożenia do trumny. Kobieta opowiada jak zwracała się do zmarłej po imieniu i prosiła by ta wyprostowała kończyny i jak twierdzi, znajoma spełniła prośbę żyjącej.
Dokument jest pełen fascynujących przesądów, opinii i refleksji na temat śmierci, martwego ciała a nawet późniejszej żałoby. Dla tych ludzi śmierć nie jest niczym niezwykłym, to element koła życia. Nie można przeżywać narodzin, życia, a jednocześnie nie umieć przezywać śmierci. Podobnego zdania byli klubowicze obecni na naszym filmowym spotkaniu. Opowiadali o swoich doświadczeniach ze śmiercią, umieraniem, znanymi im zwyczajami i przesądami.

We wtorek, 28 października, nasza biblioteka gościła wielkopolskich bibliotekarzy z sześciu powiatów: gnieźnieńskiego, międzychodzkiego, poznańskiego, szamotulskiego, średzkiego i nowotomyskiego. Okazją do spotkania przedstawicieli bibliotekarskiego środowiska była podsumowanie kolejnej edycji projektu pod nazwą Biblioteka Pomysłów.

Nowotomyska konferencja pod hasłem Zmieniamy przestrzeń- aranżacja i design w bibliotece, zainaugurowała serię 5 podobnych spotkań, które odbędą się także w: Gostyniu, Krotoszynie, Obornikach i Wrześni.
Biblioteka Pomysłów 2014, trzecia już edycja projektu Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury, poświęcona została bowiem zmianom w przestrzeni i infrastrukturze wielkopolskich bibliotek. Tak jak dwie poprzednie edycje (2012 – badanie potrzeb mieszkańców; 2013: promocja biblioteki i rzecznictwo), Biblioteka Pomysłów 2014 – od kwietnia do listopada br. – objęła cykl szkoleń, warsztatów i spotkań skierowanych do regionalnych grup bibliotekarzy z bibliotek publicznych województwa wielkopolskiego.

Regionalne spotkanie bibliotekarzy było okazją do dyskusji i wymiany doświadczeń na temat aranżacji i zmian, jakie zachodzą w wielkopolskich bibliotekach. Podczas nowotomyskiej konferencji zaprezentowane zostały nowe inwestycje w bibliotekach publicznych województwa wielkopolskiego, m. in. atrakcyjny i b. funkcjonalny nowy obiekt Biblioteki Miejskiej im. M. Musierowicz i Centrum Animacji Kultury w Puszczykowie; filię Gminnej Biblioteki Publicznej i Centrum Kultury w Dopiewie, zlokalizowaną w podpoznańskiej Dąbrówce oraz filię swarzędzkiej biblioteki publicznej w Kobylnicy. Dyrektor Gminnej Biblioteki Publicznej w Miedzichowie pokazała, w jaki sposób przed kilkoma laty zmieniono oblicze miedzichowskiej biblioteki, a dyrektor Biblioteki Publicznej Miasta i Gminy w Opalenicy przedstawiła wyniki przeprowadzonych wśród czytelników badań ankietowych Co chcesz zmienić w swojej bibliotece?
Goszczący w naszej książnicy bibliotekarze mieli okazję wysłuchać wykładu Marleny Happach – architektki, urbanistki, wiceprezes oddziału Warszawskiego SARP, prezes i założycielki Stowarzyszenia ODBLOKUJ, laureatki konkursu na projekt biblioteki gminnej. Mogli również podziwiać efekt zmian, jakie dokonały się w ostatnich latach w wizerunku nowotomyskiej biblioteki i powstałą w niej Strefę Koloru, tj. zmodernizowany Oddział dla Dzieci i Młodzieży.

Szczególne spotkanie Nowotomyskiego Piętra Wyrazów Literackich odbyło się 24 października w naszej bibliotece. Szczególne bo, było ono okazją do zaprezentowania, wydanego nakładem biblioteki, tomiku wierszy Katarzyny Mrozik-Stefańskiej pt. futro z drutu kolczastego. Na spotkanie, w którym wziął również udział Tadeusz Żukowski – poeta i krytyk literacki, a także scenarzysta, reżyser i producent filmowy; członek SPP i Pen _Clubu, licznie przybyli znajomi, przyjaciele, rodzina Autorki oraz nowotomyscy miłośnicy poezji. Muzyczną oprawę wieczoru zapewnił grający na gitarze Sebastian Koberling, nauczyciel muzyki w Prywatnym Ognisku Muzycznym.

Przed dwoma laty, jesienią 2012 r. – po latach przerwy – nasza biblioteka postanowiła ożywić tradycję wieczornych bibliotecznych spotkań z poezją, spotkań integrujących piszących nowotomyślan, ale też spotkań nowotomyskich twórców z publicznością. Wtedy właśnie zrodziła się idea Nowotomyskiego Piętra Wyrazów Literackich.
Z radością obserwowano, jak stopniowo poszerzało się grono nowotomyślan chcących dzielić się swoją twórczością. Powodem do radości było również powiększające się stopniowo grono osób chcących poezję słuchać i kontemplować.

W kilkunastoosobowym gronie osób, zasiadających na ławeczce poetów od samego początku obecna była Katarzyna Mrozik-Stefańska – mieszkanka Sękowa, na co dzień nauczycielka j. angielskiego w Zespole Szkół nr 2 im. S. Staszica. Podczas pierwszego wieczoru Nowotomyskiego Piętra Wyrazów Literackich odbyła swój czytany debiut i sprawiła, że słuchacze od samego początku poddali się urokowi jej wierszy i docenili urodę jej poetyckiego słowa. I tak było za każdym razem, kiedy zasiadała na ławeczce poetów. Po niespełna 2 latach ukazał się wydany nakładem bibliotecznej oficyny, jej debiutancki tomik o intrygującym tytule futro z drutu kolczastego.
Radość nasza z tego faktu jest podwójna – także dlatego, że powróciliśmy w ten sposób do dobrej wydawniczej tradycji naszej biblioteki publikowania wierszy zaprzyjaźnionych z biblioteką twórców – powiedziała na wstępie dyrektor biblioteki Lucyna Kończal-Gnap, zachęcając do lektury zamieszczonych w tomiku wierszy słowami niezapomnianego poety piosenki Marka Grechuty: Jej poezja to niezwykły sposób mówienia o zwykłych sprawach życia.

Egzemplarze tomików wręczono wszystkim tym, którzy przyczynili się do jego powstania: ks. Mariuszowi Pohlowi (fotografie), Sylwii Kupiec (projekt okładki) i Joannie Dąbrowskiej (skład tomiku), a także tym, którzy finansowo wsparli to wydawnicze przedsięwzięcie naszej biblioteki: Tomaszowi Wlekłemu – prezesowi Nowotomyskiego Towarzystwa Kulturalnego, Zastępcy Burmistrza Nowego Tomyśla Wojciechowi Rucie i Marzenie Kortus – zastępcy naczelnika Wydziału Rozwoju i Promocji Urzędu Miejskiego. Promocyjny egzemplarz powędrował również do Wydział Edukacji i Rozwoju Starostwa Powiatowego, który również partnerował bibliotece w wydaniu tomiku.
Egzemplarze promocyjne powędrowały również do rąk, zaprzyjaźnionych z Autorką twórców, skupionych na Nowotomyskim Piętrze Wyrazów Literackich, którzy sprezentowali miłośniczce wiejskiego życia na wsi klatkę z… pegazikami – młodymi kurkami.

Wydany z ogromnym kunsztem edytorskim tomik wierszy Katarzyny Mrozik-Stefańskiej, inaugurujący serię poetycką Nowotomyskiego Piętra Wyrazów Literackich, jest do nabycia w naszej bibliotece.

Październikowe spotkanie w Klubie Małego Odkrywcy poświęcone zostało urokom jesiennego krajobrazu. Na ten przyjemny temat w Strefie Koloru rozmawiali przedszkolacy z Plastusiowego Osiedla, a przysłuchiwał się im Edward Kupiec, dzięki któremu dzieci mogły następnie skomponować barwne pejzaże z drewnianych elementów.
Fragment książki Włodzimierza Dulemby z serii Cztery pory baśni stanowił doskonały punkt wyjścia do rozmów na temat charakterystycznych cech jesieni. Wiedza dzieci była na tyle duża, że zadanie polegające na wyeliminowaniu spośród przedstawionych obrazków tych, które nie maja nic wspólnego z omawianą porą roku nie przysporzyło im większych trudności. Zadanie to było zaledwie rozgrzewką przed wyzwaniem, jakie przygotował dla dzieci Edward Kupiec – rzeźbiarz i częsty gość w Klubie Małego Odkrywcy. Dzieci mogły wykazać się swoim zmysłem plastycznym malując wycięte z drewna różnorodne kształty i komponując z nich jesienny pejzaż. Swoje bardzo efektowne prace przedszkolacy zabrali ze sobą do przedszkola, by tam je móc wyeksponować i pokazywać bliskim.

88 lat temu angielski pisarz Alan Alexander Milne, chcąc zrobić przyjemność swojemu synowi napisał powieść, której bohaterami uczynił pluszowe zabawki chłopca. Wśród nich znaleźli się: niedźwiadek o imieniu Kubuś, Prosiaczek, Kłapouchy, Sowa Przemądrzała, Kangurzyca i Maleństwo. Brzmi znajomo, prawda?
Strefa Koloru w rocznicę powstania książki pt. Kubuś Puchatek zaprosiła dzieci z Przedszkola Misia Uszatka na wyjątkowe spotkanie z przyjaciółmi ze Stumilowego Lasu. Po raz pierwszy powieść została wydana 14 października 1926 roku, a dwa lata później ukazała się drukiem jej kontynuacja, pt. Chatka Puchatka. Do dziś opisane w nich przygody są entuzjastycznie przyjmowane przez małych czytelników, czego dowodem były reakcje dzieci w trakcie głośnego czytania w bibliotece rozdziału, w którym Kłapouchy gubi ogon, a Puchatek go znajduje. Radość z lektury dopełniły zabawy ruchowe, zagadki, rozpoznawanie urodzinowych prezentów i bohaterów po ich cieniach, a także kolorowe baloniki i słodki poczęstunek.

W czwartek, 16 października w naszej bibliotece odbyło się otwarte spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Tym razem dosyć nietypowe, ponieważ dotyczące coraz bardziej popularnego zagadnienia jakim jest genealogia. Gośćmi spotkania byli członkowie Wielkopolskiego Towarzystwa Genealogicznego /WTG/ GNIAZDO : pani Dobrosława Gucia, pracująca na co dzień w wydawnictwie Biblioteki Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu oraz pan Jacek Piętka – członek Komisji Rewizyjnej Towarzystwa. Pomysłodawcą WTG i głównym inicjatorem przedsięwzięcia jest jego obecny prezes pan Wojciech Jędraszewski.
Spotkanie założycielskie Towarzystwa odbyło się w Gnieźnie w 2006 r. W jego szeregi wstępuje coraz więcej osób, które chcą podzielić się własną wiedzą i doświadczeniem z innymi. Spotykają się raz na jakiś czas i dyskutują o własnych odkryciach, zwiedzają ciekawe miejsca. Chcą zostawić coś po sobie, zaangażować się w projekty objęte patronatem WTG. Celem Towarzystwa jest m.in. upowszechnianie i popularyzacja wiedzy historycznej i genealogicznej, inicjowanie badań, działalność edukacyjna, doskonalenie i pogłębianie wiedzy genealogicznej, historycznej, geograficznej i kulturowej wśród młodzieży i dorosłych.

Spotkanie w naszej bibliotece było okazją do zapoznania się z działalnością Towarzystwa, a także zadawania pytań na temat tworzenia drzewa genealogicznego swojej rodziny i źródeł pozyskiwania niezbędnych informacji. Pani Dobrosława wskazała na takie projekty Towarzystwa jak: Poznań Project, BaSIA, Powstańcy Wielkopolscy, Nekrologi czy Wielkopolscy Księża.
Zainteresowanych zapraszamy na stronę internetową Towarzystwa www.wtg-gnizado.org.

Każdy z uczestników spotkania wpisał na papierowym liściu swoje imię i zawiesił na symbolicznym drzewku. Atrakcją był konkurs na rozszyfrowanie znaczenia dawnego określenia – pociot. Tylko trzy osoby wiedziały, że to dzisiejszy wujek. Wśród tych osób została rozlosowana nagroda w postaci książki pt. Niezbędnik genealoga autorstwa Pawła Hałuszczaka, którą ufundowało WTG.

Podczas spotkania można było nabyć książki o tematyce genealogicznej, a także zapoznać się naszymi bibliotecznymi zbiorami starodruków dotyczącymi okolicznych wsi. Spotkanie, w miłej atmosferze, przy aromatycznej kawie poprowadziły opiekunki DKK – Aleksandra Suwiczak i Renata Świtała.

We wtorek, 7 października zaprosiliśmy do naszej Galerii na Piętrze na otwarcie wystawy prac plastycznych Marzeny Basińskiej z cyklu: biblio-wyszukiwarka.talentow.pl
Licznie przybyli nowotomyślanie, a także grono znajomych i przyjaciół podziwiali subtelne, pełne ulotności wizerunki kobiet. Inspiracją są dla pani Marzeny własne przeżycia. Jej rysunki są przepełnione tęsknotą, nadzieją i miłością. Można je oglądać do końca października.
W ten delikatny kobiecy świat wkomponował się męski akcent muzyczny. Rafał Putz, wokalista Karawany Eskimosów sprezentował artystce dwa utwory: pierwszy z repertuaru Stana Borysa: Jaskółka uwięziona, a drugi własnej kompozycji pt. Herbata ze zwiędłych róż.
Po części oficjalnej był czas na indywidualne rozmowy, życzenia, gratulacje, a także degustacje smakołyków przygotowanych ręką artystki.
Marzena Basińska – ur. w 1972r. w Międzyrzeczu, mieszka na wsi w pobliskim Zakrzewku. Lubi poezję, malarstwo i rysunek. Do odkrycia swoich pasji dotarła, jak mówi, „krętą drogą”.
Skromna, pełna ciepła sama o sobie mówi tak:
Dla każdego jestem inna…Sobą się staję gdy rozkładam papier, chwytam ołówek i zaczynam szkicować, starając się jednocześnie jako samouk, by szkic wyrażał mój świat…W moim przypadku potrzeba „malarstwa” ujawniła się na takim etapie mojego życia, w którym szukałam czegoś, co pozwoli mi zapomnieć o rzeczywistości…Inspiracją jest dla mnie głównie postać kobiety, to co pozostawiam na kartce jest wynikiem moich doznań życiowych…

Nasza biblioteka włączyła się jako partner do projektu Osoby w wieku 50+ a rozwój kapitału społecznego. Diagnoza i ewaluacja wielkopolskich inicjatyw kulturalnych i zorganizowała jeden z etapów badawczych – panel dyskusyjny w postaci zogniskowanego wywiadu grupowego. Spotkanie odbyło się 1 października 2014 r, a prowadziła je bibliotekarka Róża Mleczak.
Do dyskusji zaproszono przedstawicieli środowisk społecznych, opinio i kulturotwórczych powiatu nowotomyskiego, m.in. dyrektorów i pracowników instytucji kultury, pomocy społecznej, III sektora zajmującego się kulturą czy działaniami z osobami starszymi,aktywnymi seniorami, osobami działającymi w samorządzie terytorialnym ,zajmującymi się obszarami kultury seniorów, związkami emerytów i rencistów. Tematem moderowanego panelu dyskusyjnego była problematyka związana m.in. z barierami i aktywnością osób starszych w działaniach społeczno-kulturalnych, wizerunkiem seniorów, ich rolą w dzisiejszym społeczeństwie czy budowaniem kapitału społecznego w oparciu o inicjatywy międzygeneracyjne.
W 2014 roku Fundacja Altum wraz z Regionalnym Obserwatorium Kultury UAM realizuje projekt badawczy „Osoby w wieku 50+ a rozwój kapitału społecznego. Diagnoza i ewaluacja wielkopolskich inicjatyw kulturalnych”, który zdobył dofinansowanie ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Obserwatorium Kultury. Projekt realizowany jest w partnerstwie z Wojewódzką Biblioteką Publiczną i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu, Regionalnym Ośrodkiem Polityki Społecznej w Poznaniu, Centrum Inicjatyw Senioralnych w Poznaniu, Instytutem Kulturoznawstwa UAM oraz kilkudziesięcioma partnerami regionalnymi z całej Wielkopolski.
Istotą projektu jest dokonanie diagnozy i ewaluacji inicjatyw społeczno-kulturalnych angażujących do uczestnictwa osoby w wieku 50+. Polem działań objęte jest całe województwo wielkopolskie. Badania złożone są zarówno z metod ilościowych (ankiet kierowanych do instytucji kultury, senioralnych, pomocy społecznej i organizacji pozarządowych) jak i jakościowych (zogniskowanych wywiadów grupowych – paneli dyskusyjnych w każdym powiecie, indywidualnych wywiadów pogłębionych oraz badań terenowych – obserwacji wraz z dokumentacją fotograficzną).
Rezultatem projektu będzie ogólnodostępny i kompleksowy raport wraz z rekomendacjami oraz bazą miejsc i inicjatyw dla seniorów, mającymi posłużyć jako użyteczne narzędzie dla podmiotów (instytucji publicznych, samorządów i organizacji pozarządowych) odpowiedzialnych za prowadzenie polityki kulturalnej i społecznej. Baza będzie również źródłem informacji dla samych seniorów.